WILD-WRITE : สามสิบปี… ที่เสียงปืนปลุกผืนป่า

WILD-WRITE : สามสิบปี… ที่เสียงปืนปลุกผืนป่า

ลืมหน้าที่หรือไรนะไก่แก้ว เช้าจึงแว่วเสียงปืนปลุกผืนป่า ดับดวงชีวิตจิตวิญญาณ์ ในพนาผืนเก่าที่เขารัก …

Read more WILD-WRITE : สามสิบปี… ที่เสียงปืนปลุกผืนป่า

WILD-WRITE : ทออรุณถึง สืบ นาคะเสถียร

WILD-WRITE : ทออรุณถึง สืบ นาคะเสถียร

แสงอรุณงามระยับจับขอบฟ้า ปลุกนกกาฟื้นตื่นจากความฝัน บรรเลงเพลงขับกล่อมทั่วไพรวัลย์ ต้อนรับวันรุ่งพรุ …

Read more WILD-WRITE : ทออรุณถึง สืบ นาคะเสถียร

WILD-WRITE : ข้าพเจ้ามีปู่เป็นพรานไพร

WILD-WRITE : ข้าพเจ้ามีปู่เป็นพรานไพร

ในวันที่ข้าพเจ้าลืมตาตื่นขึ้นมองเห็นโลก ถนนหนทางในซอยลาดพร้าวยังเต็มไปด้วยดินลูกรัง ภูมิทัศน์ส่วนมาก …

Read more WILD-WRITE : ข้าพเจ้ามีปู่เป็นพรานไพร

WILD-WRITE : จากคนเมือง ที่คิดถึงป่า

WILD-WRITE : จากคนเมือง ที่คิดถึงป่า

เช้าวันใหม่ที่สดใส ดูเหมือนว่าคนเมืองกรุงกำลังจะได้ตื่นมาพบกับแสงสว่างอีกครั้ง หลังจากที่สู้ฝ่าฟันกั …

Read more WILD-WRITE : จากคนเมือง ที่คิดถึงป่า

WILD-WRITE : ภูกระดึงกับความทรงจำของผม

WILD-WRITE : ภูกระดึงกับความทรงจำของผม

จำได้ว่าเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว (ปัจจุบันผู้เขียนอายุ ๔๒ ปี) ผมและเพื่อนรักคนหนึ่งมีความตั้งใจเอาไว้ว่า …

Read more WILD-WRITE : ภูกระดึงกับความทรงจำของผม