ถ้าหิมะตกในประเทศไทย หน้าตาของเมืองจะเป็นอย่างไร
.
ท้องถนนจะขาวโพลน
คนขับมอ’ไซค์รับจ้าง จะรวมกลุ่มกันผิงไฟ
รถตุ๊กตุ๊กจะเพิ่มบริการทำความสะอาดพื้น
ผู้คนจะมีน้ำใจช่วยเหลือเผื่อแผ่ให้กับรถเมล์ที่ติดล่ม
และคนในบริษัทประกันหิมะจะได้ออกมาทำงานจริงๆ จังๆ เสียที หลังจากที่ปล่อยความคิดนั้นลอยฟุ้งอยู่ในจินตนาการสีขาวมานมนาน
“เมื่อหลายปีก่อน ผมเคยทำประกันป้องกันหากเกิดหิมะตกแบบขำๆ เพื่อให้คนมาซื้อ โดยระบุว่าหากมีหิมะตกจริงๆ เราจะจัดการกำจัดหิมะเหล่านั้นให้”
ข้อความข้างต้นเป็นไอเดียของ ดร.ทิม คอร์นวอลล์ ชายชาวแคนาดาที่มาตั้งรกรากอยู่ในเมืองไทย และดำรงตำแหน่งผู้บริหาร Bangkok Snow Removal หรือบริษัทกำจัดหิมะในกรุงเทพฯ
แล้วบริษัทบริษัทกำจัดหิมะคืออะไร ในประเทศเมืองร้อนอย่างไทย จำเป็นต้องมีบริษัทนี้ด้วยหรือ ?
คำตอบนั้น ชวนอ่านได้ในบรรทัดต่อไป
…
.
.
คุณคิดไอเดียนี้ขึ้นมาได้อย่างไร ?
ตอนนั้นผมนั่งรับประทานอาหารเย็นอยู่กับเพื่อน เราพูดคุยและดื่มไวน์ไปสองสามขวด แล้วเราก็เริ่มพูดถึงแนวคิดทางธุรกิจที่ยังไงก็ไม่มีใครเลียนแบบแน่ๆ ในประเทศไทย
ตอนนั้นผมก็นึกเล่นๆ เกี่ยวกับธุรกิจ ‘กำจัดหิมะ’ ซึ่งทุกคนก็คิดว่าไม่มีเลียนแบบแน่ๆ แต่เราก็ยังไม่รู้ว่ามันจะเป็นธุรกิจจริงๆ ได้ยังไง
ผมโชคดีที่ได้เจอกับกราฟฟิกดีไซน์ฝีมือดีที่ช่วยออกแบบโลโก้ให้ เพื่อนของผมอาสาที่จะโทรหาแล้วบอกกับเธอว่า “เราอยากได้โลโก้สำหรับบริษัทกำจัดหิมะในกรุงเทพฯ (Bangkok Snow Removal)” ตอนแรกเธอตอบปฏิเสธเพราะงานยุ่งมาก แต่วันต่อมาเธอก็โทรมาขอร้องให้ลองดูผลงานที่เธอออกแบบ เพราะเธอไม่มีสมาธิทำงานอย่างอื่นเลย จนกว่าจะเปลี่ยนไอเดียที่ฟังดูบ้าให้กลายเป็นความจริง
ตอนที่เราเจอกับวัยรุ่นขายโปสการ์ดวาดมือที่บันไดเลื่อนสถานีหมอชิต เราได้ขอให้เขาวาดผลงานชุดแรกขึ้นมา เริ่มจากโปสการ์ดสองใบจากมุมที่เราพบเห็นได้ทั่วไปบนสถานีรถไฟฟ้า ใบหนึ่งเป็นโปสการ์ดธรรมดา แต่อีกใบหนึ่งเราให้ใส่หิมะเข้าไปด้วย
น่าเสียดายที่เราขาดการติดต่อกันไป แต่เราก็ขายผลงานของเขาทั้งในปฏิทิน โปสการ์ด และเสื้อยืด หลังจากที่เข้าไปเรียนต่อ เราก็ได้เจอกับ Caroline Seiller ศิลปินอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นชาวฝรั่งเศส เธอทำงานในแวดวงศิลปะและการออกแบบมายาวนานกว่าแปดปี
บริษัทของเรายังมีศิลปินอีกสองคนที่ช่วยด้านการลงเส้น และทดลองร่วมงานกับศิลปินชาวไทยอีกหลายคน แต่ผมก็ยังชอบผลงานของ Caroline มากที่สุด
.
ช่วยเล่าชีวิตของคุณก่อนที่จะย้ายมาที่ประเทศไทย และเหตุผลที่คุณตัดสินใจปักหลักที่นี่
ผมเกิดที่ประเทศแคนาดา แต่ตัดสินใจออกมาเมื่อปี 1979 เพื่อเป็นครูในต่างประเทศ
ผมสอนที่โตเกียวตั้งแต่ปี 1979 ถึง 1985 และด้วยปริญญาโทด้านการศึกษา ผมเลยได้ไปทำงานในมหาวิทยาลัยในเมือง Klagenfurt ประเทศออสเตรเลียสองปี ก่อนที่จะย้ายกลับไปที่โตเกียวตั้งแต่ปี 1988 กระทั่งปี 1997 ก็ตัดสินใจย้ายมาใช้ชีวิตในประเทศไทยและสอนหนังสือไปด้วย
.
.
คุณประทับใจอะไรบ้างในประเทศไทย แล้วมีเรื่องไหนที่คุณรู้สึกประหลาดใจที่สุดเกี่ยวกับเมืองไทย
สิ่งที่ผมรู้สึกประทับใจตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้คือรอยยิ้มและความเป็นมิตรของคนที่ได้พบเจอกันทุกวัน แต่สิ่งที่ผมรู้สึกประหลาดใจคือคนที่นี่ทำงานหนักมาก ผมเคยมาไทยในฐานะนักท่องเที่ยวเมื่อราวสี่สิบปีก่อน และไม่เคยรู้สึกชื่นชมกับการทำงานหามรุ่งหามค่ำของที่นี่
.
ผลงานของคุณมีทั้งวินมอเตอร์ไซค์และคนขายลอตเตอรี่ เราอยากให้คุณช่วยเล่าเบื้องหลังของภาพเหล่านี้
ภาพชุดแรกๆ จะใช้ทิศทัศน์จากสถานีบีทีเอสและแลนด์มาร์คสำคัญของกรุงเทพฯ แต่คนจำนวนไม่น้อยชื่นชอบวิถีชีวิตริมถนนของกรุงเทพฯ มากกว่ามองกรุงเทพฯ ผ่านแว่นตาของนักท่องเที่ยว
เราทดลองงานหลายแบบ ทั้งแนวศิลปะไร้เดียงสา หรือภาพวาดสไตล์ตินตินที่ใช้สีสันสดใสและสไตล์เรียบง่าย แต่สุดท้ายผมและศิลปินก็เห็นตรงกันว่าเราอยากได้ภาพความเป็นไปแบบสามัญธรรมดาริมถนนของกรุงเทพฯ ที่เริ่มเห็นได้ยากขึ้นทุกวัน
.
ฉันชอบรูปวินมอเตอร์ไซค์ล้อมวงรอบกองไฟมากที่สุด แล้วภาพไหนคือภาพที่คุณชอบที่สุด
ภาพนั้นเป็นภาพแรกของซีรีย์ใหม่ ในซีรีย์นี้ผมชอบโปสการ์ด 6 แบบมากที่สุด คือเยาวราช ป้ายรถสองแถว ทางม้าลาย รถเมล์สีเขียว วัดอินเดียในสีลม และท่าเรือริมแม่น้ำเจ้าพระยา ภาพทั้งหมดมีสีสันและรายละเอียดที่ถ่ายทอดว่ากรุงเทพฯ จะเห็นอย่างไรหากมีหิมะตกในฤดูหนาว
.
.
หลังจากภาพชุดนี้แล้ว คุณจะมีผลงานอะไรใหม่ๆ ให้ผู้ติดตามอีกบ้าง
ผมยังมีไอเดียภาพใหม่ๆ ทั้งปั๊มน้ำมันขนาดใหญ่ คนเบียดเสียดกันที่ทางออกของสถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน งานวัด หรือถนนคนเดินยามค่ำคืนที่ยังพอเจอได้บ้างในกรุงเทพฯ
แต่ก่อนผมจะวาดภาพทั้งสี่ฤดูกาลแต่มันก็ถือว่ายากที่จะเปลี่ยนทิศทัศน์เดียวให้สะท้อนภาพฤดูกาลที่เปลี่ยนแปลงไป เรายังมีเซ็ตภาพวาดอัตลักษณ์ของไทย รวมถึงเด็กนักเรียนชั้นประถมและนักศึกษามหาวิทยาลัย
สิ่งที่ผมจะทำเร็วๆ นี้คือหนังสือรวมภาพวาดชื่อว่า Little Lek’s Snow Day in Bangkok (เจ้าเล็กกับวันที่กรุงเทพฯ หิมะตก)
.
ฤดูหนาวในแคนาดากับไทยเรียกว่าต่างกันสุดขั้ว คุณพอจะเล่าได้ไหมว่าคุณทำอะไรในฤดูหนาวที่แคนาดา แล้วชีวิตของคุณในฤดูหนาวเมืองไทยเป็นอย่างไรบ้าง
ผมเกิดที่เมือง Ottawa ประเทศแคนาดาซึ่งฤดูหนาวของทุกปีจะต้องเจอกับหิมะหนาประมาณหกเมตร ผมคงเล่นสกีหรือเคอร์ลิง (curling) จนเก่งในระดับหนึ่ง แต่ฤดูหนาวในแคนาดาไม่ใช่สิ่งที่น่าอภิรมย์ อาจเรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากเสียด้วยซ้ำ ต่างจากฤดูหนาวที่ไทยซึ่งเป็นช่วงเวลาที่รื่นรมย์
ผมเคยเล่นกอล์ฟ แต่ตอนนี้จำกัดการออกกำลังกายแค่การว่ายน้ำในคอนโด ผมชอบอากาศที่นี่นะ แม้แต่เดือนเมษายนที่ถึงจะร้อนแต่ก็ยังพอทนหากเทียบกับฤดูร้อนในโตเกียวที่อากาศชื้นจนเข้าขั้นเลวร้าย
.
หากประเทศไทยมีหิมะตก คุณจะทำอะไรเป็นอย่างแรก
หากมีหิมะตกในประเทศไทย ซึ่งจากที่ผมอ่าน ถ้าจำไม่ผิดมันเคยเกิดขึ้นเมื่อปี 1958 ผมจะเที่ยวไปรอบเมืองเพื่อถ่ายรูปที่สวยที่สุด ในโตเกียวก็ไม่มีหิมะตกบ่อยนัก แต่ทุกครั้งที่หิมะตกเมืองจะสวยขึ้นมาทันตา หากหิมะตกในกรุงเทพฯ หิมะสีขาวจะช่วยขับให้วัดวาอาราม ต้นไม้ ดอกไม้ หรือกระทั่งป้ายโฆษณานีออนสีสันสดใสให้สวยขึ้นกว่าเดิม
เมื่อหลายปีก่อน ผมเคยทำประกันป้องกันหากเกิดหิมะตกแบบขำๆ เพื่อให้คนมาซื้อ โดยระบุว่าหากมีหิมะตกจริงๆ เราจะจัดการกำจัดหิมะเหล่านั้นให้ ครั้งหนึ่งผมเคยถูกสัมภาษณ์ว่าจะใช้วิธีไหนจัดการกับหิมะ ซึ่งผมก็ตอบไปว่าจะใช้วิธีเดียวกับออนเซนของญี่ปุ่น คือการใช้น้ำร้อนละลายหิมะ
.
.
บริษัทเป็นอย่างไรบ้างเมื่อคริสต์มาสที่ผ่านมา
ปีนี้นับเป็นปีที่ยอดเยี่ยมสำหรับ Bangkok Snow Removal ผลิตภัณฑ์ของเราได้วางขายในร้านค้าหลายแห่ง ยอดขายออนไลน์ก็ไปได้ดี แล้วยังได้เชิญไปร่วมออกงานอีกสี่แห่ง
.
เมื่อพูดถึงฤดูหนาวก็ต้องคิดถึงคริสต์มาส คุณประทับใจคริสต์มาสครั้งไหนมากที่สุด
คริสต์มาสในแคนาดาคือการทำตามธรรมเนียม การเตรียมการสำหรับคืนก่อนวันคริสต์มาส และการไปโบสถ์ การเปิดของขวัญในเช้าวันถัดไป และการกินครัวซองต์เป็นมือกลางวัน เพราะแม่ของผมเป็นชาวฝรั่งเศส ตามด้วยการกินไก่งวงตัวเขื่องในมื้อเย็นกับเพื่อนและครอบครัว
คริสต์มาสที่ดีที่สุดในประเทศไทยของผมคือเมื่อสองปีก่อน ผมกับเพื่อนขับรถไปทางเหนือเพื่อไปเยี่ยมเพื่อนอีกคนหนึ่ง เราถึงที่หมายประมาณหนึ่งทุ่มตรงในคืนก่อนวันคริสต์มาสแล้วพบกับเพื่อนอีก 15 คน มันเป็นความรู้สึกที่น่าอัศจรรย์และเป็นเป้าหมายสำคัญของวันคริสต์มาส คือการที่เพื่อนและครอบครัวได้พบปะพูดคุยกันวันสองวันแบบสบายๆ และทานอาหารร่วมกัน
.
อยากให้คุณนิยาม ‘วันหิมะตก’ ในแบบฉบับของคุณ
วันหิมะตกในความคิดของผม คือวันที่คุณจะปล่อยให้ธรรมชาติเป็นไปตามครรลองของมัน คุณจะอยู่ในบ้านอย่างอบอุ่นและมีความสุขพลางเฝ้ามองหิมะโปรยปราย รู้สึกถึงความปลอดภัยและสงบ วันหิมะตกในแคนาดายังหมายถึงการดูแลและช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
ในฤดูหนาว ประเทศแคนาดา เราจะไม่ขับรถผ่านรถที่จอดอยู่ข้างถนนโดยไม่ชะลอเพื่อดูว่ามีใครต้องการความช่วยเหลือหรือไม่ วันหิมะตกในแคนาดาอาจไม่ได้หนาวระดับสาหัส คืออยู่ที่ประมาณติดลบ 5 องศาเซลเซียส การได้ออกไปเดินเล่นจึงสนุกมาก เพราะทุกอย่างจะค่อนข้างเงียบโดยมีเพียงเสียงหิมะโปรยปรายกลบเสียงที่ได้ยินในชีวิตประจำวัน
เมื่อหิมะตก ทุกคนต่างช่วยเหลือกันและกัน ถ้ามีรถติดอยู่ในหิมะก็จะมีคนมาช่วยกันดัน เวลาผู้สูงอายุจะเดินไปทางไหนก็จะมีคนคอยช่วงพยุง
สิ่งที่ดีที่สุดเกี่ยวกับวันหิมะตก คือวันต่อมาจะสวยงามเสมอ ท้องฟ้าจะเป็นสีฟ้าเท่าที่คุณจะจินตนาการออก ทุกอย่างจะถูกปกคลุมด้วยชั้นหิมะสีขาวสะอาด ถนนจะเป็นสีดำสนิทเพราะความเปียกชื้น และหากคุณได้เดินเล่นในยามค่ำคืนก็จะได้เห็นไฟจากต้นคริสต์มาสส่องสว่างสะท้อนหิมะที่ปกคลุมโดยรอบ มันเป็นเรื่องน่าตื่นตาตื่นใจหากเราได้เห็นภาพนั้นปีละสองสามครั้ง แต่ไม่ใช่ได้เห็นทุกๆ สองสามวัน นี่คือสาเหตุที่ผมตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่กรุงเทพฯ
.
