น่าจะเป็นช่วงใกล้ๆ เที่ยง บนสายเอเชีย พี่วิชา นรังษี จากสมาคมอนุรักษ์นก ผู้ซึ่งเป็นเครือข่ายคัดค้านเขื่อนแม่วงก์ที่เข้มแข็งทางวิชาการได้มารออยู่ระหว่างทาง และร่วมเดินไปกับเราบนเส้นทางสายนั้น ผู้คนมาดักรออยู่รายทางสักพักหนึ่งผมก็จับจังหวะตัวเองได้ และปรับเปลี่ยนมาประจำอยู่ท้ายขบวน
ระหว่างนั้นได้รับข่าวสารมากมายที่สำคัญ คือ จะมีสื่อมวลชนหลายช่องมาสัมภาษณ์
พี่หงา และพี่หว่อง วงคาราวาน แจ้งไว้ตั้งแต่เมื่อเย็นวานแล้วว่าจะยกวงมาเล่นดนตรีให้ฟังตั้งแต่ตอนเย็น ที่วัดไผ่ล้อมอำเภอสรรพยา มีคณะนักธุรกิจจากลพบุรีแจ้งความจำนงจะขอเลี้ยงข้าวกลางวันพวกเราทุกคน
พวกเราใช้สูตรเดิมในการแวะพักทุกๆ หนึ่งชั่วโมง นั่นหมายถึงว่าผมจะเดินเก็บระยะไปทีละสี่กิโลเมตร รถคาริเบียนคันเล็กคล่องตัวมีสาวตุ๊กเป็นคนขับวิ่งหาที่พัก
พอถึงสี่กี่โลเมตรเราก็พักประจำชั่วโมง ทีมสวัสดิการใหญ่วิ่งหาที่เหมาะๆ เพื่อรับประทานอาหารกลางวันก่อนถึงเที่ยงวัน เครือข่ายรักษ์แม่น้ำท่าจีนขบวนใหญ่ ผู้ซึ่งเป็นแนวร่วมสำคัญในการคัดค้านโครงการจัดการน้ำ 3.5 แสนล้านของรัฐบาล ก็ยกขบวนมาเยี่ยมโดยไม่ได้นัดหมาย นำมาโดยพี่กมล เปี่ยมสมบูรณ์ อาจารย์เผชิญ และคุณจุ๊
มะพร้าวน้ำหอมสามพรานถูกขนมาเต็มคันรถ มีธงสีเขียวคัดค้านเขื่อนแม่วงก์หลายผืนพร้อมด้ามยาวมาเติมให้ริ้วขบวนของเราคึกคักขึ้น
เมื่อคนคุ้นเคยพบกันก็ย่อมมีเสียงฮือฮา
ทีมอาหารกลางวันมาปรากฏตัวให้เราเห็นตั้งแต่ก่อนเที่ยง พร้อมรถลากตู้คอนเทนเนอร์ขนาดใหญ่ แจ้งว่าภายในบรรจุอาหารมาเต็ม เลี้ยวนำเข้าไปที่พักของเรา
เรารับน้ำใจที่เป็นชุดอาหารหรูจากใครที่ไม่รู้จักเลย
พลังการสื่อสารของพวกเราไม่ได้แสดงออกไปเพื่อให้ใครมาแข่งกันบริจาคหรือทำดี แต่ผมว่าผู้คนที่รับรู้ข่าวสารของเราต่างก็ประสงค์ที่จะแสดงออกตามกำลังของตัวเองให้ดีที่สุด
แน่นอนล่ะนี้เป็นน้ำใจที่ยากจะปฏิเสธ
หลังจากอาหารมื้อหรูและมะพร้าวน้ำหอมสามพรานอันลือชื่อ พวกเรานอนพักตามธรรมเนียมเพื่อหลบแดดบ่าย
พี่อมรจากเอเอสทีวีตามมาสัมภาษณ์พี่หาญณรงค์ที่ยังอยู่กับเรา และสัมภาษณ์เครือข่ายแม่น้ำท่าจีน โดยมีคิวของผมและพี่หงาในช่วงบ่ายและเย็น
ผมถือโอกาสมาพักหลับตาที่พื้นศาลาไกลจากคณะใหญ่ออกมาโดยไม่ได้สังเกตว่าแถวนั้นไม่ได้ทำความสะอาด มีขนนกและขี้นกพิราบอยู่เต็ม
ผมเผลอหลับไปงีบสั้นๆ เมื่อตื่นขึ้นมารู้สึกร่างกายผิดปกติเสียแล้ว
ผมเริ่มจากการมีน้ำมูกและจามไม่หยุด คันและปวดแสบปวดร้อนในตามากจนถึงใกล้เวลาออกเดิน
ในภาวะเช่นนี้ผมไม่กล้ากินยาแก้แพ้เพราะกลัวจะง่วงเดินไม่ไหว ได้แต่รีบให้ทีมงานไปซื้อยาหยอดตามาให้ก่อนจะออกเดิน
ผมตั้งใจไว้แล้วจะไม่ให้ขบวนต้องล่าช้าเมื่อถึงเวลาเริ่มเดินต่อ
ผมยังจามไม่หยุดน้ำตาไหลพราก คันตายุบยิบเป็นปัญหาใหม่ที่พึ่งเคยเจอมาในรอบหกวัน ดีที่ผมหลบมาเดินด้านหลังไม่มีใครเห็นอาการอันน่าเป็นห่วงของโรคประจำตัวเก่าแก่ นั่นคืออาการภูมิแพ้ที่เคยคุ้นกันมาก่อน และนั่นให้ใครไม่ต้องมาวิตกกังวลกับผมมากนัก
บางทีเรื่องที่ไม่คาดคิดก็มักมากับความประมาท บนสถานการณ์ที่เรากำลังสบายใจบนเส้นทางการทำงานที่ต้องการความแม่นยำ และบางที่เรื่องไม่เป็นเรื่องนี้เองที่จะเป็นอุปสรรค
ผมใช้เวลาชั่วโมงกว่าในการรักษาตัวเองขณะเดินบนท้องถนน สลับกับการใช้น้ำสะอาดล้างตา ดมยาดมแก้ไขอาการน้ำมูกไหลมาก และเร่งหยอดตาในขณะเดินทุกๆ สิบนาที
โชคดีที่ไม่มีใครมาสัมภาษณ์อะไรในตอนนั้น
ร่วมรักษาป่าใหญ่และสิ่งแวดล้อมกับมูลนิธิสืบนาคะเสถียร
